سفر

ما چون دو دریچه رو به روی هم

آگاه ز هر بگو مگوی هم

یک روز سلام و پرسش و خنده

یک روز قرار روز آینده

اکنون دل من غمیده و خسته است

زیرا یکی از دریچه ها بسته است

مهر فسون ، و ماه جادو کرد

لعنت به سفر که هر چه کرد