گندمک

روی این خاک غزلساز دلم
پا فرو کردی یک روزی گندمک

اومدی تو قصه هام گذر کنی
ریشه کردی خونه ساختی کم کمک

رقص موهات تو غروبها گندمک
خورشیدو به پشت کوهها می بره

شاید از خجالتش در نیومد

یکی هست از خودش آفتابی تره

ما که خاکیم زیر پات ، آب شدیم از کرشمه هات
یه نگاه به ما بکن ، کم که نمی شه از چشات

عاشق رنگ طلای گیسوهات
عاشق سرخی رنگ گونه هات

گندمک وقتی نگاهم می کنی
دیگه از یادم می ره بهونه هات

خیلی وقته رگ و ریشه ت تو تنه
خونه ی خاطره هات قلب منه

اگه باز ترانه غوغا می کنه
واسه اعتراف عاشق شدنه

ما که خاکیم زیر پات ، آب شدیم از کرشمه هات
یه نگاه به ما بکن ، کم که نمی شه از چشات