آقاى جک، رفته بود استخدام بشود . صورتش را شش تیغه کرده بود و کراوات تازه اش را به گردنش بسته بود و لباس پلو خورى اش را پوشیده بود و حاضر شده بود تا به پرسش هاى مدیر شرکت جواب بدهد .
آقاى مدیر شرکت، بجاى اینکه مثل نکیر و منکر از آقاى جک سین جیم بکند، یک ورقه کاغذ گذاشت جلوش و از او خواست تنها به یک سئوال پاسخ بدهد . سئوال این بود :
"شما در یک شب بسیار سرد و طوفانى، در جاده اى خلوت رانندگى میکنید، ناگهان متوجه میشوید که سه نفر در ایستگاه اتوبوس، به انتظار رسیدن اتوبوس، این پا و آن پا میکنند و در آن باد و باران و طوفان چشم براه معجزه اى هستند .یکى از آنها پیر زن بیمارى است که اگر هر چه زود تر کمکى به او نشود ممکن است همانجا در ایستگاه اتوبوس غزل خداحافظى را بخواند . دومین نفر، صمیمى ترین و قدیمى ترین دوست شماست که حتى یک بار شما را از مرگ نجات داده است . و نفر سوم، دختر خانم بسیار زیبایى است که زن رویایى شماست و شما همواره آرزو داشته اید او را در کنار خود داشته باشید . اگر اتومبیل شما فقط یک جاى خالى داشته باشد، شما از میان این سه نفر کدامیک را سوار ماشین تان مى کنید؟؟ پیرزن بیمار؟؟ دوست قدیمى؟؟ یا آن دختر زیبا را؟؟ جوابى که آقاى جک به مدیر شرکت داد، سبب شد تا از میان دویست نفر متقاضى، برنده شود و به استخدام شرکت در آید.
راستى، میدانید آقاى جک چه جوابى داد ؟؟ اگر شما جاى او بودید چه کار میکردید ؟؟
جوابهای خود را در قسمت نظرات همین مطلب بنویسید تا چند روز آینده جواب را خواهیم داد
سلام
وبلاگ جالب و زیبایی دارین . راستش اولش فکر کردم نویسنده باید یه دختر خانوم با احساس باشه. که دیدم یه آقایی با لطافت طبع نویسندگی میکنند
بله ساز آرزوها پسر
سلام
چه جالب ...منم فکر می کردم دخترین...
به هر حال ممنون سر زدین
وبلاگ زیبایی دارین
خوشحال میشم بازم سر بزنین
با تبادل لینک هم موافقم
دلتون شاد
سلام
من پیاده میشدم و دوستم با پیرزن رو سوار ماشین می کردم تا هم اونو به دکتر برسونه و بیاد دنبالم..تا اون موقع هم با اون دختر حرفامو میزدم...
دلت شاد
منم پیاده می شدم و دوستم و پیرزن رو سوار می کردم